ಮೌನ
ಕೆರೆ ದಂಡೆಗೆ ತಳ ಹಚ್ಚಿ ಕೂತೆ
ಯಾಕೋ ಮೌನ ಎಂದೆನಿಸುತಿತ್ತು
ಸಾಲು ಸಾಲು ಅಲೆಗಳು ಹತ್ತಿರತ್ತಿರವಾಗುತ್ತಾ
ಏನನ್ನೋ ಹೇಳುತಿದ್ದವು,
ಕೈಬೀಸಿ ಕರೆದಂತೆ ಭಾಸವಾಗುತಿತ್ತು,
ನನ್ನುಸುರಿನ ಸದ್ದು ಕಿವಿಯ ಮುಟ್ಟುವಂತೆ
ಕೇಳುವಷ್ಟು ನಿಶ್ಯಬ್ದ,
ತಣ್ಣಗಿನ ಗಾಳಿಗಮಲು ಸದ್ದಿಲ್ಲದೆ
ಲೋಕಸಂಚಾರಿಯಂತೆ ತಿರುಗುತಿತ್ತು.
ನೀಲಿ ಬಾನು ಕಪ್ಪಿಕ್ಕುತಿತ್ತು
ಆ ನೀರವ ಮೌನಕ್ಕೆ,
ಮೋಡ ಮೋಡ ಕೂಡಿದಷ್ಟು
ಮೌನಕ್ಕೆ ವಧುವಿನ ಮೆರಗು
ಬಾನಿಗೊಚ್ಚಿದ ಸೆರಗು
ಮೀನುಗಳ ಪಿಸುಮಾತು ಕೇಳಿಸುವಷ್ಟು,
ಅಲೆಗಳು ಪದೇ ಪದೇ ದಂಡೆಗಿಕ್ಕುತಿದ್ದ
ಮುತ್ತಿನಿ ಸದ್ದು ಕೇಳುವಷ್ಟು ಮೌನ
ಆವರಿಸಿದೆ....ಹಿತವಾಗಿದೆ....
ಏಕೀ ಮೌನವೋ ನಾ ಅರಿಯೆನು :O
ReplyDeleteಕವಿತೆ ಬರವಣಿಗೆ ಶೈಲಿ ಇಷ್ಟ ಆಯಿತು.
ಮೌನಕ್ಕೆ ಕಾರಣ ಇಲ್ಲ ಅನ್ಸುತ್ತೆ,,,,,,, ಧನ್ಯವಾದಗಳು ಅಶ್ವಿನಿಯವರೆ,,,,....
ReplyDeleteತುಂಬಾ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ... ಮೌನ ಮನೆ ಮಾಡಿದೆ.
ReplyDeleteಮನಸಿಗೆ ಧನ್ಯವಾದಗಳು
ReplyDeleteಇಷ್ಟೊಂದು ಮೌನವೇ ?
ReplyDeleteಚೆನ್ನಾಗಿದೆ ಸಾಲುಗಳು !!!
ತುಂಬಾ ಅಂದ್ರೆ ತುಂಬಾ ಕಣ್ರಿ..... ಗಿರೀಶ್ ಬರ್ತಿರ್ರಿ ಹಿಂಗೆ....
ReplyDeleteಹಾಗೆಯೇ ಮೌನ ಮುಗುಳ್ನಗು ಸೂಸಿತ್ತು ಅಕ್ಷರಗಳಲ್ಲಿ..
ReplyDeleteಕವನವಾಗಿತ್ತು ಚೆ೦ದದ ಸಾಲುಗಳಲ್ಲಿ..!
ವಾವ್ಹ..... ಪ್ರಾಸ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗೆ ಧನ್ಯವಾದಗಳು.... ಮನಮುಕ್ತ.....
ReplyDeleteಮೌನಕ್ಕೆ ಇರುವಷ್ಟು ಅರ್ಥ ಮಾತಿಗಿಲ್ಲ. ಬರಹದ ರೀತಿ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ... ಬರೀತಾ ಇರಿ. ನಾವು ಓದುತ್ತಿರುತ್ತೇವೆ..
ReplyDeleteನಿಮ್ಮ ಮಾತು ನೂರಕ್ಕೆ ನೂರರಷ್ಟು ಸತ್ಯ ಶಾಲ್ಮಲಿಯವರೆ, ಮಾತಿಗಿಂತ ಮೌನದ ಪರಿಣಾಮವೇ ಹೆಚ್ಚು.... ವಂದನೆಗಳು....
ReplyDeletemouna bahala powerful
ReplyDeletesundara kavite
ಸಾಗರದಾಚೆಯಿಂದ ಇಣುಕಿದ್ದಕ್ಕೆ ಧನ್ಯವಾದಗಳು....
ReplyDeleteತುಂಬು ಗರ್ಭದ ಮೌನ, ತಟ್ಟಿದೆ ಎನ್ನಯ ಮನ..
ReplyDeleteಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಮೌನದ ಮಾತುಗಳು ಮಾತ್ರ ಮನಸಿಗೆ ಕೇಳಿಸುವುದು.. ಬಹಳನೆ ಚನ್ನಾಗಿ ಬರೆದಿದ್ದೀರ ಪ್ರವರ.. ಖುಷಿಯಾಯಿತು.. ತಡವಾಗಿ ನೋಡಿದೆ ನಿಮ್ಮ ಈ ಕವಿತೆಯನ್ನ..
@spicy sweet: ನಿಮ್ಮ ಅನಿಸಿಕೆ ಮಾತುಗಳ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹ ಮತ್ತಷ್ಟು ಬರೆಯಲು ಹುರುಪೀಯುತ್ತಿದೆ..... ಧನ್ಯವಾದಗಳು,,,,
ReplyDelete