ಬಯಲ ಹುಡಿ

  ನನ್ನ ಭೂಮಿಯ ಒಡಲು ನೀರಿಲ್ಲದೆ ಸುಡುವಾಗ ಬಿಸಿಯ ನಿಟ್ಟುಸಿರು ಜಾಲಿಗಿಡಗಳ ಮುಳ್ಳಿನಲ್ಲಿ, ಒಣಗಿದಾ ಗಿಡಗಂಟೆ ಬಡಕು ನಾಯಿಯ ಊಳಿಡುವ ಸದ್ದಿಗೆ ಮುಖ ಕಿವುಚಿ ಸತ್ತಿದೆ ಬಯಲಿನಲ್ಲಿ, ಬೋಳ್ ಮರದ ಬುಡದಲ್ಲಿ ನೆರಳಿಗಂಗಲಾಚುತ್ತ ಕೂತವನು ನಾನಲ್ಲ ಅದು ಮುಂದೆ ಹುಟ್ಟಲಿದ್ದ ಬಯಲ ಕವಿತೆ, ಒಳಗೊಳಗೆ ಅಳುತಿದ್ದ ಹೆಣವ ಮರೆತೆ......