ಸವೆತ

ಅತ್ತ ಸಾಗರವಂತೆ
ಆಪ್ತದಲೆಗಳಂತೆ,
ನಿರ್ಲಿಪ್ತ ಬಂಡೆಗಲ್ಲುಗಳಂತೆ

ಇಲ್ಲೇ ಬರೆದಿದ್ದೆ
ಈ ಮರಳ ಮೇಲೆ
ಅಳಿಸಿ ಹಾಕಿದ್ದಾರೆ
ಬರೆದದ್ದು ನನಗಿನ್ನೂ ನೆನಪಿದೆ

ನೂರುಗಾವುದ ದೂರ
ನಡೆದರೂ
ಮುಗಿಯಲೊಲ್ಲದ ದಿಕ್ಕು,

ನಿನ್ನನೇಕೆ ಹಿಂಬಾಲಿಸುತಿದ್ದೇನೆ?
ಆಸೆ ತೀರದ ಆತ್ಮದಂತೆ,
ಬೆರಳಿನ್ನೂ ಸವೆದಿಲ್ಲ
ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಬರೆಯುತ್ತೇನೆ!
ಅಳಿಸಿ ಅಳಿಸಿ ನಿನ್ನ ಕೈ ಸವೆಯುವಂತೆ.

Comments

Popular posts from this blog

ನೀನಿಲ್ಲದೆ ನೀರವ ಮೌನ

ಫಸ್ಟ್ ಬೆಂಚ್ ಸುಂದ್ರಿ