ನಡೆದ ಹಾದಿಯಗುಂಟ ಕಲ್ಲು ಮುಳ್ಳುಗಳದೇ ಕಾರುಬಾರು ಸುರಿಯುತಿಹ ರಕುತದ ಪರಿವೇ ಇಲ್ಲದೇ ಹಾಗೇ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದಾನೆ, ನೋವಾಗಿ ಮುಖವ ಕಿವುಚಲಿಲ್ಲ ಹಸನ್ಮುಖಿಯಾಗಿ ಸುಮ್ಮನೇ ಚಲಿಸುತಿದ್ದಾನೆ, ಗಾಳಿ ಗಮಲಿನಂತೆ. ಎಲ್ಲೆಗಳನೆಲ್ಲಾ ಮೀರಿ ಎಲ್ಲಿಂದೆಲ್ಲಿಗೋ ಚಲಿಸುತಿದ್ದಾನೆ ನದಿಯಂತೆ, ಜಗದ ಕ್ರೂರತನದ ಕಾವಿಗೆ ಕರಗಿ ಹರಿಯುತಿದ್ದಾನೆ, ಬರೀ ಕತ್ತಲೆಯೇ ತುಂಬಿ ಜೀ ಗುಡುವಾಗ ಮೇಣವಾಗಿ ಬೆಳಕಿತ್ತು ಜಿನುಗುತಿದ್ದಾನೆ, ನಾನು ನಾನೆಂಬ ಅಹಂಗಳೇ ತಾಂಡವವಾಡುವಾಗ ಅವುಗಳ ಮುಖವಾಡ ಬಣ್ಣದ ಬಟ್ಟೆಗಳನೆಲ್ಲ್ಲಾಕಳಚಿ ನಗ್ನವಾಗಿಸಿದ್ದಾನೆ, ಕ್ರೌರ್ಯತನದ ಕಸವ ಗುಡಿಸೊ ಕೆಲಸದಲ್ಲಿ ಮಗ್ನನಾಗಿದ್ದಾನೆ, ಇನ್ನೂ ನಮ್ಮೊಳಗೆ ಸಣ್ಣಗಿನ ದೀಪದಂತಿದಾನೆ ಹುಡುಕಬೇಕಷ್ಟೇ ನಾವು ನಮ್ಮೊಳಗೆ ಆತನನ್ನು, ನಮ್ಮ ಮನಸಂತಿದ್ದಾನೆ
This comment has been removed by the author.
ReplyDelete