ಯಾಕೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ!


ಮನೆಯ ಮುಂದೆ ನಾನು
ಸುಮ್ಮನೆ ಹಾಗೆ ನಿಂತಿದ್ದೆ
ಯಾಕೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ!
ಹಾಡುಗಳ ಗುನುಗುಡುತ್ತಾ
ಯಾರನ್ನೋ ನೆನೆಯುತ್ತಾ
ಏನನ್ನೋ ಮರೆಯುತ್ತಾ
ಮೋಡ ತುಂಬಿದ್ದ ಆಕಾಶವನ್ನೇ
ನೋಡುತ್ತಾ!
ಕಣ್ಣ ಮುಂದೆ ಹಲವರು
ನೆನಪುಗಳ ಸಾಲಲ್ಲಿ ಬಂದು ನಿಂತು
ನಸು ನಕ್ಕರು, ಕೆಲವರು ಅಣಕಿಸಿದರು
ನನ್ನ ಭಾವನೆಗಳೇ
ಕನಸುಗಳ ಕೆಣಕುತಿದ್ದವು
ಜಗಳವಾಡುವುದಕ್ಕೆ
ಕಾಲು ಕೆದರಿಕೊಂಡು ಬರುತ್ತಿದ್ದವು.
ನಾನು ಮಾತ್ರ ಮಾತುಗಳಿಗೆ
ತುಸು ಹೊತ್ತು ವಿರಾಮ ನೀಡಿ
ದಿಟ್ಟಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ ಅದೇ ಆಕಾಶವನ್ನೇ
ಕಡಿಯುತ್ತಿರುವ ಸೊಳ್ಳೆಗಳ
ಪರಿವೇ ಇಲ್ಲದೆ
ತುಂಬು ಬಸುರಿಯಾದಂತ
ಬಾನು ಹೆರಿಗೆಯ ರೂಪದಲ್ಲಿ
ಮಳೆ ಸುರಿದಾಗಲೇ ವಾಸ್ತವಕೆ
ನಾನು ಬಂದಿದ್ದು,
ಸೊಳ್ಳೆ ಕಡಿದ ಕಾಲ ಕೆರೆದುಕೊಂಡಿದ್ದು

Comments

  1. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ನಾವೇ ಹೇಳಲಾರೆವು
    ನಾ ಏಕೆ ಹಾಗಿದ್ದೆ ಎಂದು
    ಆದರು ಏನೋ ಸಮಾಧಾನ
    ಮನಕೆ ಏನೋ ಮಾಡಿದೆ ಎಂದು


    ಭೂಮಿಯ ಸಮಸ್ಯೆಗಳಿಗಿಂತ
    ಆಗಸದ ಅಳತೆಯೇ ಕಮ್ಮಿ
    ಬರಲಿ ಇದೆ ತರದ ಭಾವ ಲಹರಿ
    ಹೊಳ್ಳಿ ಮತ್ತೊಮ್ಮಿ !!!!

    ReplyDelete

Post a Comment

ಅನ್ಸಿದ್ ಬರೀರಿ

Popular posts from this blog

ನೀನಿಲ್ಲದೆ ನೀರವ ಮೌನ

ಫಸ್ಟ್ ಬೆಂಚ್ ಸುಂದ್ರಿ